CNN

Drie stoere journalisten van CNN landen met twee vliegtuigjes in Zakouma - zoveel camera spullen hebben ze bij zich.  Ze komen uit Bagdad, Afghanistan en Irak. In acht dagen tijd moet er een film van een half uur gemaakt worden. 

De rust in de avonden is voorbij; er wordt gerookt, gedronken en veel gelachen. Stoere, spannende verhalen. De adrenaline zit nog in hun bloed. We eten met alle blanke medewerkers uit Zakouma in Tinga aan een grote tafel. Ik versta maar de helft, en doe niet mee met de snelle grappen. Ik voel me helemaal niet op mijn gemak. 

Plaatsvervangende schaamte over zoveel poeha en enorme hoeveelheden alcohol naar de moslimmannen die met zijn allen zwijgend toekijken. Ik weet dat ze om vijf uur die ochtend begonnen zijn met werken en heel graag naar bed willen.

De volgende ochtend aan het ontbijt is er ook voor mij en auditor Allessandro aan dezelfde tafel gedekt. Hij en ik kunnen goed met elkaar opschieten, hij vertelt me veel over het hoofdkantoor van African Parks en de stad Johannesburg, waar deze 25-jarige accountant al zijn hele leven woont.
Ik besluit aan mijn weblog te werken omdat ik geen zin heb in een gesprek. Alessandro werkt in stilde zijn verslagen uit. 

De vrouwelijke journalist, die gapend en zonder goede morgen te zeggen binnenkomt, fluistert dat ze het eten niet te pruimen vindt en laat dat duidelijk merken aan de obers. Daarna steekt ze onbeschaamd een sigaret op. Zelfs als we in de landcruiser richting Zakouma rijden rookt ze. En dat terwijl afgelopen nacht zeker tien mannen overal bezig waren om vuren te bestrijden.

De ochtend erna vertel ik aan Bienvenue dat echt niet iedereen zo zijn avonden doorbrengt in het Westen. Het Westen? Hoe noem je de rijke, blanke wereld? Dat hij hier met avonturiers te maken heeft die op deze manier het meeste uit hun leven willen halen. En dat in mijn leven veel mensen gewoon thuis voor de TV of met een boek zitten en rustig leven zonder al die alcohol. Merci pour votre histoire, zegt hij.

Af en toe worden aan de bar beelden getoond van opnames met de paardenpatrouilles of olifanten met wapperende oren. Makkelijk - om zo mooie opnames te maken: Jamie vliegt rondjes boven hun hoofd en heeft radio communicatie met Rian die de olifanten opzoekt. Ook kijken we naar opnames vanuit de lucht met hun drone. Na de eerste crash pakken ze gewoon een nieuwe. Ze kosten toch maar 1500 dollar.

De drone trekt veel belangstelling van de lokale bevolking. Er bevinden zich deze dagen een twintigtal lokale vrouwen op het terrein die rieten hutten aan het bouwen zijn voor de Cinquantenaire  op 15 februari. De president komt op bezoek met 65 ministers. Zoveel bedden zijn er niet in Tinga.

Ik vertel één van de journalisten aan het ontbijt dat ik een weblog bijhoud van mijn ervaring hier. Geen enkele belangstelling. Ik veronderstel dat het hen louter gaat om spectaculaire beelden.

Vanochtend was er opeens een drukte van jewelste in het hoofdkantoor. Er waren twee stropers gepakt. Ze zaten op de grond in het voorportaal, vóór hen lag een hoopje uitgedroogde botten. Er waren veel patrouilles met geweren, verder het hoofd van de intelligence met een boekje waarin hij de namen opschreef. Tot slot was er een happening achterin een legertruc, waarin de mannen moesten gaan zitten. Ze kregen touwen om hun polsen en er stapte nog meer gewapende mannen in. De enorme camera van CNN draaide op nog geen meter afstand. Met veel moeite kreeg ik de waarheid boven. Allemaal opgezet om die lui een plezier te doen. Natuurlijk hebben ze het zelf ook door, maar ze spelen het spel mee.

Een dag later vertelt Noeline dat de poachers wel echte stropers waren, maar dat ze al een keer berecht zijn op een andere plek. Het is een discussie die wel vaker gevoerd is over documentaires: gebeurt alles echt op het moment van filmen of worden sommige waar gebeurde incidenten opnieuw in scene gezet? "It's business", reageert Bienvenue - als ik hem ernaar vraag.

Gisteren ging de crew naar het dorp Heban waar in 2012 een slachting van zes wachters heeft plaatsgevonden. De mannen waren midden op de dag aan het bidden en zijn onverhoeds in hun rug geschoten. Kennelijk werd het gezien als een revanche maatregel voor eerdere arrestaties. Le chef du village en andere dorpsnotabelen - zoals de Marabou - werden opgetrommeld voor de réunion. Ze kregen als dank een schaap, drie kilo suiker, één kilo groene thee en een pond rode thee. 

Vannacht is de club met de patrouilles de bush in en blijven ze daar ook slapen. Lekker rustig! Ik heb met Allessandro en Rian zitten praten over zijn plannen met het bouwen van dormitories bij een middelbare school in de buurt. We gaan er morgen naar toe. Rian wil er ook een huis voor expat leraren laten bouwen. Ik heb hem de spullen van Edukans gegeven, zodat hij niet alleen aan de school, het aantal leerlingen en de donoren denkt, maar ook aan goede leraren en het belangrijkste van alles: kindvriendelijk en kindgericht onderwijs.