De gemeenschap rondom en in het park
Door: Margot
Blijf op de hoogte en volg Margot
15 Januari 2014 | Tsjaad, Zakouma
De meeste mannen hebben twee of drie vrouwen. Tien tot twintig kinderen is dus heel gewoon. Ik vraag aan de 58-jarige ranger Altebaj in het Engels hoe oud zijn kinderen zijn. Hij antwoordt: 21, 20, 19, etc. Hij wuift met zijn hand naar beneden. De jongste blijkt vier maanden oud te zijn. Morgen ga ik het eerste paard uit mijn meegebrachte knuffelwildpark weggeven.
Waarom een paard? Nou, die zijn ook in het park. Wel 25 heb ik er geteld. De rest is al vier dagen weg op patrouille. Allemaal hengsten trouwens. Met vrouwtjes erbij krijgen ze kuren. Kastreren, daar doen ze hier niet aan.
De paarden gaan 's nachts naar binnen anders worden ze opgegeten door leeuwen of hyena's. Ze worden gebruikt om de bush in te gaan, daar waar geen auto's of motoren kunnen komen. Op zoek naar poachers, daar is het allemaal om begonnen.
Rian is trouwens helemaal niet blij met al die kinderen van zijn medewerkers. Deze vragen om meer salaris om alle monden eten te geven. Er is in de toekomst geen grond voor hen om te bewerken, en de meeste kinderen laat men vanaf hun twaalfde op het land werken. Vooral de meisjes. Zakouma park heeft een aantal dorpen onder haar hoede en ook een schooltje, maar hoe de baas ook praat - hij kan sommige medewerkers niet overtuigen dat hij zijn kinderen naar school moet laten gaan.
Gisteravond weer gedineerd met Brian. Hij doet - zoals ik al eerder vertelde - zijn onderzoek naar community involvement in dienst van de Afrikaanse parken. Allerlei dilemma's bespraken we: Kan het enige dorp dat zich in het park bevindt en steeds meer uitdijt daar wel blijven? Moet het park investeren in een luxe resort om zeer rijke toeristen binnen te halen, die misschien (hopelijk) geld doneren? Zou de regering een asfaltweg moeten aanleggen tot Zakouma? Wat als het park zou investeren in een eigen vliegtuigje? Erg inspirerend om mee te denken.
Zeker is dat het park nu geen winst maakt of zelfs maar quitte draait en dat er in de toekomst iets moet gebeuren. Vijfhonderd betalende toeristen op jaarbasis is veel te weinig. Ik ben blij dat ik nu hier ben en vaak de prachtige restaurant- en loungeruimte en de wilde dieren voor mij alleen heb.
Over vijf jaar moet de gemeenschap hier een grotere rol spelen. Door sieraden en andere artikelen te verkopen? Door meer banen, want meer toeristen? Door andere activiteiten voor de toeristen in de omgeving te organiseren? Wat een klus of - zoals je wilt - een uitdaging voor de Afrikaanse parken!
Waarom een paard? Nou, die zijn ook in het park. Wel 25 heb ik er geteld. De rest is al vier dagen weg op patrouille. Allemaal hengsten trouwens. Met vrouwtjes erbij krijgen ze kuren. Kastreren, daar doen ze hier niet aan.
De paarden gaan 's nachts naar binnen anders worden ze opgegeten door leeuwen of hyena's. Ze worden gebruikt om de bush in te gaan, daar waar geen auto's of motoren kunnen komen. Op zoek naar poachers, daar is het allemaal om begonnen.
Rian is trouwens helemaal niet blij met al die kinderen van zijn medewerkers. Deze vragen om meer salaris om alle monden eten te geven. Er is in de toekomst geen grond voor hen om te bewerken, en de meeste kinderen laat men vanaf hun twaalfde op het land werken. Vooral de meisjes. Zakouma park heeft een aantal dorpen onder haar hoede en ook een schooltje, maar hoe de baas ook praat - hij kan sommige medewerkers niet overtuigen dat hij zijn kinderen naar school moet laten gaan.
Gisteravond weer gedineerd met Brian. Hij doet - zoals ik al eerder vertelde - zijn onderzoek naar community involvement in dienst van de Afrikaanse parken. Allerlei dilemma's bespraken we: Kan het enige dorp dat zich in het park bevindt en steeds meer uitdijt daar wel blijven? Moet het park investeren in een luxe resort om zeer rijke toeristen binnen te halen, die misschien (hopelijk) geld doneren? Zou de regering een asfaltweg moeten aanleggen tot Zakouma? Wat als het park zou investeren in een eigen vliegtuigje? Erg inspirerend om mee te denken.
Zeker is dat het park nu geen winst maakt of zelfs maar quitte draait en dat er in de toekomst iets moet gebeuren. Vijfhonderd betalende toeristen op jaarbasis is veel te weinig. Ik ben blij dat ik nu hier ben en vaak de prachtige restaurant- en loungeruimte en de wilde dieren voor mij alleen heb.
Over vijf jaar moet de gemeenschap hier een grotere rol spelen. Door sieraden en andere artikelen te verkopen? Door meer banen, want meer toeristen? Door andere activiteiten voor de toeristen in de omgeving te organiseren? Wat een klus of - zoals je wilt - een uitdaging voor de Afrikaanse parken!
-
15 Januari 2014 - 18:15
Ted:
Geweldig Margot dit allemaal te lezen. Belevenissen stapelen zich al op. Hoe de mensen daar te laten meewerken aan hun ecologische systeem dat niet zonder de buitenwereld kan. Lastig hoe het parkwereldje omgaat met de buitenwereld. En ook wat daar de kansen van zijn. Maar jij bent er niet als toerist. Jij krijg toch weer heel andere dingen te horen en zelf kijk je ook met een ander oog dan de toerist. Leuk dat te lezen.
Ik kan het niet nalaten even iets van mijn Afrikaanse ervaring te vertellen. In Uganda gingen we naar zo'n park op de grens met zuid Soedan. Ook in zo'n hutje. Tot wij kwamen kon dat ook alleen met het vliegtuig. We gingen met busjes zonder te mogen stoppen in de dorpen. Daar waren hordes kindsoldaten die gevlucht waren bij de strijders van de Heer. De Heer had van de jongens moordenaars gemaakt en van de meisjes slavinnen. Niet leuk die apathie en gelatenheid te zien. Maar in het park kom je dan in een andere wereld, prachtig. Maar ook vreemd als je ziet dat dit voor het merendeel van de mensen die er vlakbij wonen een andere wereld is. Gelukkig een wereld waar ze normaal ook niet zouden komen. Ik wist ook niet dat zo'n park niet omheind is en de natuur er zijn begrenzing aan geeft.
Slaap goed, hoop dat je geen huilende hyena onder je raam vannacht aantreft en als het dat niet is hoor je vast andere onbekende geluiden. Zo'n hutje is in elk geval veilig. Het ziet er allemaal goed uit, chique restaurant. Het allerbeste, Ted
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
