De aapjes
Door: Margot
Blijf op de hoogte en volg Margot
14 Januari 2014 | Tsjaad, Zakouma
Er zijn tientallen soorten in het park, schijnt het, maar ik zie steeds dezelfde twee: baboons en vervets. Bij gebrek aan internet hier in Tinga kan ik de vertaling niet opzoeken, en om mijn Frans/Engelse - Engels/Franse woordenboek wordt zo hard gevochten dat het meestal op iemands kantoor in Zakouma ligt.
'S ochtends moet Bienvenue eerst schieten met een luchtbuks om de apen een beetje te verjagen, anders eten ze het brood van de borden. Het schijnt dat als je een deur van een hut openlaat, dat de ravage binnen een mum van tijd niet te overzien is. De apen gooien alles op de grond en gaan dwars door alles heen, net zo lang tot ze alles hebben opgegeten.
Ik heb het zelf ervaren... als ik besluit om een uurtje te schilderen aan de oever van de rivier, en al mijn schilderspullen heb uitgestald, bedenk ik dat ik een beker water ben vergeten. Ik loop twintig meter naar een kraan bij de toiletten. Als ik terug kom, ligt werkelijk alles op de grond en zijn de verftubetjes half opgegeten.
Ik zit hier nu met de verrekijker van Sanne al een tijdje te kijken naar het tafereel dat zich voor en boven me voltrekt: veel gekrijs, gevlooi, gefrutsel aan elkaar; veel activiteit in bomen en struiken. Maar ook op de grond pakken ze alles op en stoppen het in hun mond. De jonkies staan op hun moeders rug, hangen eronder of liggen er bovenop. Een heerlijk leven!
Trouwens - hoe zeg je een groep apen in het Nederlands? Ik ken alleen een roedel wolven en een school vissen. Noeline kent een heleboel verzamelnamen: A murder of crows, a business of mongoose, a pride of lions, a pack of wild dogs, a herd of elephants, a parliament of owls, a journey of giraffes. De laatste dagen spreekt zij Afrikaans en ik Nederlands. Echt grappig.
Snappen jullie waarom deze apen niet worden opgegeten door de hyena's of de leeuwen? Het schijnt dat ze - zoals de meeste andere dieren - een natuurlijke alertheid hebben en echt wel weten waar de leeuwen zich bevinden. Daarom blijven ze kennelijk ook in de buurt van mensen- die zijn relatief veilig. En bovendien - de leeuwen pakken liever met zijn allen een buffel, zodat ze daarna voor drie of vier dagen genoeg te eten hebben.
Wat ik grappig vind is dat apen zitten als mensen. Op hun gat met hun knieën opgetrokken en hun onderarmen leunend op hun knieën. Ha, daar komt een soortgenoot aan! Nu kan die goed zijn kruis inspecteren. Oh, meneer is even gaan staan en laat zijn achterwerk vlooien. Heel handig als je geen gêne kent.
'S ochtends moet Bienvenue eerst schieten met een luchtbuks om de apen een beetje te verjagen, anders eten ze het brood van de borden. Het schijnt dat als je een deur van een hut openlaat, dat de ravage binnen een mum van tijd niet te overzien is. De apen gooien alles op de grond en gaan dwars door alles heen, net zo lang tot ze alles hebben opgegeten.
Ik heb het zelf ervaren... als ik besluit om een uurtje te schilderen aan de oever van de rivier, en al mijn schilderspullen heb uitgestald, bedenk ik dat ik een beker water ben vergeten. Ik loop twintig meter naar een kraan bij de toiletten. Als ik terug kom, ligt werkelijk alles op de grond en zijn de verftubetjes half opgegeten.
Ik zit hier nu met de verrekijker van Sanne al een tijdje te kijken naar het tafereel dat zich voor en boven me voltrekt: veel gekrijs, gevlooi, gefrutsel aan elkaar; veel activiteit in bomen en struiken. Maar ook op de grond pakken ze alles op en stoppen het in hun mond. De jonkies staan op hun moeders rug, hangen eronder of liggen er bovenop. Een heerlijk leven!
Trouwens - hoe zeg je een groep apen in het Nederlands? Ik ken alleen een roedel wolven en een school vissen. Noeline kent een heleboel verzamelnamen: A murder of crows, a business of mongoose, a pride of lions, a pack of wild dogs, a herd of elephants, a parliament of owls, a journey of giraffes. De laatste dagen spreekt zij Afrikaans en ik Nederlands. Echt grappig.
Snappen jullie waarom deze apen niet worden opgegeten door de hyena's of de leeuwen? Het schijnt dat ze - zoals de meeste andere dieren - een natuurlijke alertheid hebben en echt wel weten waar de leeuwen zich bevinden. Daarom blijven ze kennelijk ook in de buurt van mensen- die zijn relatief veilig. En bovendien - de leeuwen pakken liever met zijn allen een buffel, zodat ze daarna voor drie of vier dagen genoeg te eten hebben.
Wat ik grappig vind is dat apen zitten als mensen. Op hun gat met hun knieën opgetrokken en hun onderarmen leunend op hun knieën. Ha, daar komt een soortgenoot aan! Nu kan die goed zijn kruis inspecteren. Oh, meneer is even gaan staan en laat zijn achterwerk vlooien. Heel handig als je geen gêne kent.
-
14 Januari 2014 - 16:18
Sanne:
Ha Margot,
wat leuk joh dat je wat foto's erbij deed. Heb je dat hele bord (met?) leeggegeten? En, is dat je huisje/lodge? Het ziet er allemaal mooi uit!
Die apen, die blijven integreren he? In India bij een van de hotels waar we logeerden zat ook een hele PLOEG? apen. Ik kan er uren naar kijken, ze lijken zo op ons in hun gedrag (alleen in gedrag gelukkig want dat waren lelijkerds hoor, die grijze apen die ik daar zag. Ze waren zeer brutaal, we moesten onze balcondeur op de knip doen en in de nacht krabden ze op de ramen. In Afrika heb ik wel meegemaakt dat we als reisgroepje op de camping in de jeep stapten en dat ze uit alle hoeken en gaten tevoorschijn kwamen en in een mum van tijd alles wat los zat en lag meenamen.
Houd ze in de gaten margot!
liefs sanne -
14 Januari 2014 - 23:12
Annemiek:
Lieve Margot,
zelf net terug uit Mozambique/Zuid Afrika lees ik genietend je boeiende verslagen uit Tsjaad. Goed dat je een verrekijker hebt, en jammer van het vergeten van de shampoo. Je meelezers vandaag passeren het aantal dagen in een jaar. Er is een gratis lite app met dier en vogelsoorten Game Drive (overlapt hopelijk met soorten die jij ziet).
Geweldig leuk om te lezen dat je lessen zo welkom zijn en dat je rangers geen sinaasappel herkennen, maar het een tomaat soort vinden is grappig. Ik blijf je volgen, maar kijk nu naar wat we moeten doen om minder snel verouderen.
Ik blijf je volgen... Annemiek -
15 Januari 2014 - 13:57
Angela:
Lieve Margot, Nee, ik ben je niet vergeten. Maar ik krijg je mail niet, waardoor je iedere keer op de achtergrond verdwijnt in mijn gedachten. Mijn film over Oost-Duitsland neemt me erg in beslag.
Maar nu over jou. Via Luc kreeg ik de mails. Ik zat al te wachten op een berichtje van jou. En Luc dacht, dat ik de mail kreeg.Een misverstand alom. Maar goed. Ik heb je verslagen gelezen. Meid, wat ben jij een geboren schrijfster!!!! Zo boeiend schrijf je, alsof ik naast je zit. Heel spannend en heel knap.
En de gebeurtenissen, ook dat is knap, dat je nu nog eens die uitdaging aan gaat. Tjonge, ongekende talenten heb je.
Jojo, mijn Franse buurvrouw heeft ook een tijd in Tjaad gewerkt. Ze is erg benieuwd naar je foto's. Ze vroeg aan mij, of jij, als je in de hoofdstad bent, enkele foto's van de nog staande gebouwen kunt maken. Ze is erg benieuwd hoe het er nog uit ziet na al die gevechten.
En dat woordje ALS, laat maat gewoon weg!
Ik blijf je volgen.
Dikke kus, en hou je taai-taai!!!
Angela
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
