De cirkel is rond
Door: Margot
Blijf op de hoogte en volg Margot
19 Juli 2014 | Frankrijk, Digoin
Decize - Digoin: ruim tachtig kilometer.
Om vijf uur wakker en om kwart voor zes op pad. Een bloedrode zon verschijnt aan de horizon boven vochtige weiden met Charolais koeien. Vissers hangen aan hun strakke lijnen boven het canal latéral à la Loire. De temperatuur op mijn fietscomputer geeft al 21 graden aan.
Ik meen de goede route te pakken te hebben, langs het kanaal. Maar als het jaagpad verboden toegang borden geeft en er bovendien alleen nog maar gras ligt begin ik toch te vermoeden dat de véloroute elders loopt. Eindelijk een groen fietsertje dat me letterlijk het bos instuurt. Weg van het kanaal. Dezelfde verwarring als met de TomTom: als ik eindelijk besloten heb hem / haar slaafs te volgen, raakt ik geirriteerd door de vreemde route.
Ik laad mijn fiets op bij een boot. De eigenaren vertellen over hun zonnepanelen die hen voorzien van electriciteit voor vrieskast, TV, airco. Ik wilde dat ik zonnepanelen op mijn e-bike had. De s-bike (solar bike) bestaat trouwens al, maar is nog niet in de winkel verkrijgbaar.
En ik laad mijn fiets op bij een café, waar ik aan iedereen moet uitleggen hoe mijn fiets werkt. Dan komt de postbode langs en viert het Franse nationalisme hoogtij: zij hoeft háár fiets maar één keer in de vier uur op te laden.
En tot slot laad ik mijn fiets op in een bistrot. De dikke dame zoekt zuchtend een rallonge, en ik heb het weer voor elkaar: nooit meer gebrek aan een gespreksonderwerp!
Inmiddels is de temperatuur opgelopen tot 36 graden. Maar ik fiets weer, ditmaal op strak asfalt langs het kanaal, en er staat een heerlijk frisse tegenwind. Pas als ik aangekomen ben in Digoin merk ik hoe loeiheet het is.
Mijn cirkel is rond, na 360 kilometers is mijn missie volbracht. Nu heb ik nog één aardige Fransman nodig om me te helpen met de fiets op de fietsendrager. Ik zeg tegen hem: une femme seule a parfois besoin d'un homme fort! Waarna hij antwoordt: par contre, un homme seul a parfois besoin d'une femme forte!
We lachen in de brandende zon, terwijl het zweet van ons hoofd gutst.
Thuis in Montchanson wachten aardige huurders me op met een kopje thee. Ik laat me verwennen in mijn eigen huis. Precies wat ik nodig had.
Om vijf uur wakker en om kwart voor zes op pad. Een bloedrode zon verschijnt aan de horizon boven vochtige weiden met Charolais koeien. Vissers hangen aan hun strakke lijnen boven het canal latéral à la Loire. De temperatuur op mijn fietscomputer geeft al 21 graden aan.
Ik meen de goede route te pakken te hebben, langs het kanaal. Maar als het jaagpad verboden toegang borden geeft en er bovendien alleen nog maar gras ligt begin ik toch te vermoeden dat de véloroute elders loopt. Eindelijk een groen fietsertje dat me letterlijk het bos instuurt. Weg van het kanaal. Dezelfde verwarring als met de TomTom: als ik eindelijk besloten heb hem / haar slaafs te volgen, raakt ik geirriteerd door de vreemde route.
Ik laad mijn fiets op bij een boot. De eigenaren vertellen over hun zonnepanelen die hen voorzien van electriciteit voor vrieskast, TV, airco. Ik wilde dat ik zonnepanelen op mijn e-bike had. De s-bike (solar bike) bestaat trouwens al, maar is nog niet in de winkel verkrijgbaar.
En ik laad mijn fiets op bij een café, waar ik aan iedereen moet uitleggen hoe mijn fiets werkt. Dan komt de postbode langs en viert het Franse nationalisme hoogtij: zij hoeft háár fiets maar één keer in de vier uur op te laden.
En tot slot laad ik mijn fiets op in een bistrot. De dikke dame zoekt zuchtend een rallonge, en ik heb het weer voor elkaar: nooit meer gebrek aan een gespreksonderwerp!
Inmiddels is de temperatuur opgelopen tot 36 graden. Maar ik fiets weer, ditmaal op strak asfalt langs het kanaal, en er staat een heerlijk frisse tegenwind. Pas als ik aangekomen ben in Digoin merk ik hoe loeiheet het is.
Mijn cirkel is rond, na 360 kilometers is mijn missie volbracht. Nu heb ik nog één aardige Fransman nodig om me te helpen met de fiets op de fietsendrager. Ik zeg tegen hem: une femme seule a parfois besoin d'un homme fort! Waarna hij antwoordt: par contre, un homme seul a parfois besoin d'une femme forte!
We lachen in de brandende zon, terwijl het zweet van ons hoofd gutst.
Thuis in Montchanson wachten aardige huurders me op met een kopje thee. Ik laat me verwennen in mijn eigen huis. Precies wat ik nodig had.
-
19 Juli 2014 - 07:56
Jonas:
Had de eerste berichtjes gemist, maar wat fijn dathet gelukt is! Ik zit met meander aan de keukentafel in de opkomende zon. Heerlijk samen wakker worden en ontbijten. De irish times wordt elke zaterdag aam huis bezorgd dus die zal zo we komen. Lang weekend voor de boeg! -
19 Juli 2014 - 10:04
Sanne:
Goed gedaan Margot! Lijkt erop dat de Ebike je grootste zorg en last was. Steeds weer net op tijd een oplossing: stopcontact, sterke man, goede bewegwijzering.
Geniet lekker na!
Liefs van Sanne -
21 Juli 2014 - 10:41
Augustine:
Ha Margot,
Was zo bezig met mijn eigen besoignes dat ik je berichten nu pas lees. Ik reis dan even mee met je door dat Franse landschap. Wat een avonturen en wat een apart fenomeen zo'n e-bike. Het vergroot wel het contact met mensen onderweg. Veel opladen dus. Maakt het wel charmant. Nooit een andere kopen hoor.
Rust lekker uit en goeie tijd daar in Montchanson. Liefs augustine.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
