Het stille pad
Door: Margot
Blijf op de hoogte en volg Margot
24 Augustus 2014 | Frankrijk, Montreuillon
Lieve Volgers,
De afgelopen weken ben ik pelgrim geweest. Ik waande me in de Middeleeuwen. Het geloof vierde hoogtij, de natuur zorgde voor geestesverschijningen, ik brak mijn telefoon en zelfs mijn Ipod weigerde dienst. Op het eind was ook mijn geld op. Pin apparaten bestonden nog niet. Maar wel was de Donativo uitgevonden. ULTREIA! Lees, geniet en huiver....
10 augustus 2014
Mijn levenslooppad in de Morvan loopt regelmatig langs stille, glooiende, sappige weiden met witte Charolais koeien. In het midden van elke wei staat een eeuwenoude eik die ons allen gaat overleven en die de beesten beschermt tegen zon en regen. De stier van Potter bestaat hier nog echt.
Echter, mijn pad loopt niet altijd over rozen. Soms stortregent het zo hard dat ik van de berg dreig weg te spoelen. Dan weer druppelt het zilte zweet in mijn ogen bij het snoeien van de vele hagen.
Ook is er deze zomer een wespenplaag. Zodra ik buiten ga zitten komen de hoornaars likkebaardend op me af. Brutale beesten.
Daarentegen blijft het Lac de Pannecière een idyllisch meer om een paar keer per week in te zwemmen.
Geeft de tuin elke ochtend een handje sappige frambozen, en worden zelfs de vijgen en de amandelen rijp.
Zijn de Franse buren en de Nederlandse huurders prettig relaxed.
Is het uitzicht mooier en weidser dan ooit. Of kijk ik met andere ogen?
Morgen ga ik mijn pelgrimspad te voet vervolgen. Ik kan niet langer wachten. Ik verheug me én ik zie er tegen op. Dit deel van mijn levensloopreis was al heel lang geleden gepland.
Zovelen zijn mij voorgegaan. En toch voelt het als het moeilijkste deel. Misschien omdat het vooral een reis naar binnen is.
Groeten van het levenslooppad,
Margot
De afgelopen weken ben ik pelgrim geweest. Ik waande me in de Middeleeuwen. Het geloof vierde hoogtij, de natuur zorgde voor geestesverschijningen, ik brak mijn telefoon en zelfs mijn Ipod weigerde dienst. Op het eind was ook mijn geld op. Pin apparaten bestonden nog niet. Maar wel was de Donativo uitgevonden. ULTREIA! Lees, geniet en huiver....
10 augustus 2014
Mijn levenslooppad in de Morvan loopt regelmatig langs stille, glooiende, sappige weiden met witte Charolais koeien. In het midden van elke wei staat een eeuwenoude eik die ons allen gaat overleven en die de beesten beschermt tegen zon en regen. De stier van Potter bestaat hier nog echt.
Echter, mijn pad loopt niet altijd over rozen. Soms stortregent het zo hard dat ik van de berg dreig weg te spoelen. Dan weer druppelt het zilte zweet in mijn ogen bij het snoeien van de vele hagen.
Ook is er deze zomer een wespenplaag. Zodra ik buiten ga zitten komen de hoornaars likkebaardend op me af. Brutale beesten.
Daarentegen blijft het Lac de Pannecière een idyllisch meer om een paar keer per week in te zwemmen.
Geeft de tuin elke ochtend een handje sappige frambozen, en worden zelfs de vijgen en de amandelen rijp.
Zijn de Franse buren en de Nederlandse huurders prettig relaxed.
Is het uitzicht mooier en weidser dan ooit. Of kijk ik met andere ogen?
Morgen ga ik mijn pelgrimspad te voet vervolgen. Ik kan niet langer wachten. Ik verheug me én ik zie er tegen op. Dit deel van mijn levensloopreis was al heel lang geleden gepland.
Zovelen zijn mij voorgegaan. En toch voelt het als het moeilijkste deel. Misschien omdat het vooral een reis naar binnen is.
Groeten van het levenslooppad,
Margot
-
25 Augustus 2014 - 11:54
Sanne:
Ha Margot,
Stoer hoor, ik ben heel benieuwd naar je ervaringen. Goede tocht gewenst, lfs, Sanne -
25 Augustus 2014 - 16:41
Sonja:
lieve Margot,
door ons andere contact weet ik al van een en ander van je ontberingen; je vertelde over de
grote moeite die het kan kosten om door de taal waarin je schrijft een meerwaarde te creeren.
Mooie omschrijvende verbredende details gebruik je in bovenstaande tekst. Zou jij een boek willen schrijven dat voor een groot publiek wordt uitgegeven?
Ik heb een schooljaar in de Jordaan ooit een schrijverscursus gedaan. Onder tijdsdruk moest je dan over een thema schrijven. Het deed niet goed aan mijn zelfvertrouwen.
ik ga nadenken over je voorstel om iets voor Toine en mij te betekenen.
kus SON
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
