Stilte delen - Reisverslag uit Montreuillon, Frankrijk van Margot Mol - WaarBenJij.nu Stilte delen - Reisverslag uit Montreuillon, Frankrijk van Margot Mol - WaarBenJij.nu

Stilte delen

Door: Margot

Blijf op de hoogte en volg Margot

08 Augustus 2014 | Frankrijk, Montreuillon

Stilte delen

Sommige van mijn volgers vroegen zich af hoeveel en welke reacties ik had gekregen op mijn Derde Helft verhaal in het NRC van afgelopen zaterdag.

Het was fijn om van mijn getrouwen complimenten te krijgen, en het was verrassend voor andere contacten dat ze mij opeens op deze ongewone manier tegenkwamen.

Ik ben blij dat ik een pleidooi heb kunnen houden voor meer zeggenschap in de laatste arbeidzame fase, voor meer communicatie tussen strijdende buurlanden,  voor hulp aan duurzaam zieke kinderen.

Echter, de witte paarden stonden niet te trappelen. Saskia Noort zei het al afgelopen zondag in Zomergasten: “Ik ben te zelfstandig, en daar houden mannen niet van”. Hetgeen overigens door een bezoekende broer ernstig werd betwist.

Verrassing! Er is ook een stille aanbidder.

Hij kreeg bij lezing de behoefte om met mij over ‘stilte’ te praten (weg, stilte), “omdat er zoveel kanten aanzitten”. Hij schreef dat mooie muziek de stilte doorbreekt, en dat als de hop langdurig hoe-hoet hem dat irriteert, terwijl zijn eerste kreten hem juist opwinden. De klok hoort hij niet tikken, maar het valt hem direct op als hij stilstaat.

Hij vraagt zich af of stilte met leeftijd te maken heeft, en of ik “Stil de Tijd” gelezen heb. Joke Hermsen vergelijkt de innerlijke tijd en de kloktijd, waarbij de kloktijd veel sneller gaat: “We kunnen het niet meer bijbenen en hebben meer rust en stilte in onszelf nodig.”

De stille aanbidder heeft behoefte om “een rust- en stiltegevoel te delen” en zegt dan dat dat ook weer zo tegenstrijdig klinkt.

Inderdaad, het gevoel kun je wel delen, maar de stilte zelf niet. Het is een individuele beleving: “Min de stilte in uw wezen; min de stilte die bezielt. Zij die alle stilte vrezen, hebben nooit een hart gelezen, hebben nooit geknield”. (Guido Gezelle)

  • 08 Augustus 2014 - 18:29

    Paul Akkerman:

    Beste Margot,
    Dank voor je inspirerende verhaal in de NRC. De actie energie spat ervan af.
    Goed om te horen dat je taaltrainingen in Afrika geeft. Ik werk veel in Guinee-Bissau en manage samen met enkele Afrikaanse vrienden een drinkwaterproject. Onze coördinatoren hebben een groot gebrek aan beheersing van de Engelse taal. Het Engels is wel nodig voor communicatie met allerlei organisaties. Kijk eens naar onze website: www.degevuldewaterkruik.nl .
    Het verlangen naar stilte is mooi. Als ik mijn hart volg, dan denk ik niet meer aan stilte.
    hartelijke groet, Paul Akkerman

  • 09 Augustus 2014 - 12:47

    Sanne:

    wow, een stille stilteaanbidder. Nou Margot, wat wil je nog meer?
    stttttttt. liefs, Sanne
    nb een jaar geleden was ik in jouw lustoord, bij tijd en wijle heerlijk stil, soms een heerlijk gekwetter van mens en vogel.

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Margot

De eerste uitdaging tijdens mijn periode van levensloopverlof is een werkbezoek aan Zakouma National Park in Tsjaad. Ik zal er gedurende een maand werken als docent Frans en Engels. Volg mijn avonturen! De tweede uitdaging is een baan van twee maanden in Davos - in het Nederlands Astma Centrum. Ik ga er een collega vervangen op de Nederlandse middelbare school. Mijn taak zal vooral het begeleiden zijn van middelbare scholieren. Ze verblijven gemiddeld acht weken hier en mogen natuurlijk niet achterblijven op hun school in Nederland. UITDAGING? Uitdaging? Opeens houd ik niet meer van dit woord. Niet omdat er geen uitdagingen meer zouden zijn dit levensloopjaar. Maar gewoon omdat het zo trendy en soft klinkt. Het derde plan is een wandeling/fietstocht op weg naar Santiago. Ik ga de tocht ondernemen vanaf de plek waar ik een paar jaar geleden beleven ben: in Digoin, in het zuiden van de Bourgogne. Aan de Loire. Vandaar ga ik fietsen naar Le Puy. Een maand later ga ik te voet verder op de GR65 tot Figeac. En vandaar wil ik half oktober nog een stuk fietsen, hopelijk tot St Jean Pied de Port. Maar dat ligt aan het weer, mijn conditie, en de zegen van boven. Een beetje gelovig moet je wel worden als je je begeeft op de Camino.

Actief sinds 21 Dec. 2013
Verslag gelezen: 514
Totaal aantal bezoekers 71044

Voorgaande reizen:

06 Januari 2023 - 06 Juli 2023

Amansia

24 Februari 2020 - 26 Maart 2020

Zakouma2

04 December 2014 - 04 December 2014

Landen

14 Juli 2014 - 23 Oktober 2014

Onderweg naar Santiago

01 Januari 2014 - 12 Oktober 2014

Levenslooppas

01 Maart 2014 - 01 Mei 2014

Davos en de Toverberg

05 Januari 2014 - 05 Februari 2014

Zakouma African Park, Tsjaad

Landen bezocht: