En vision

Het leek me nou helemaal niks. Een beetje aapjes kijken en uit een auto hangen terwijl de ranger geheimzinnig fluistert dat het echt heel gevaarlijk is en dat je vooral je camera binnenboord moet houden. En dat er de week voordat jij kwam nog een toerist verslonden is door een varaan. Tenminste - zo ging het ongeveer op Komodo Island.

Voorafgaand aan mijn reis naar Tsjaad heb ik aan vrienden gevraagd wat er nu zo speciaal aan een safari was, en ze vertelden allemaal het verhaal dat de ervaring uniek is, dat het paradijselijk voelt. Ik dacht: het zal wel, maar volgens mij kun je in Artis wilde dieren van dichterbij bewonderen.
Ik kreeg ook de tip om een hut uit te zoeken zonder uitzicht op andere huisjes - zodat je je echt alleen waande en de stilte van het oerwoud of de savanne kon beleven. 

Ik heb hier in Zakouma al heel veel dieren gezien.  Honderden, en vele vaker dan één keer.  Onder de zon glanst hun huid, ze zien er gezond en trots uit. Ze zijn nieuwsgierig en alert, en als ze rennen is het zo soepel en vrolijk om te zien. De giraf spant de kroon, hij is de elegantste van allemaal, hij lijkt wel een Lippizaner paard. Wat een prachtige bewegingen!
Toch is de ene ervaring indrukwekkender dan de andere. Onderweg naar mijn Pink Palace ligt een grote poel van een paar honderd meter lengte op onze route. Daar zagen we plots vijf enorme olifanten opdoemen. Mijn hart sloeg over.

De vijf mannetjes bleven stokstijf staan in exact dezelfde positie als waarin wij hen hadden aangetroffen. Zo kon ik prachtig foto's maken. Het deed me denken aan de beelden langs de snelweg naar Almere. Ja, zo groot waren ze, enorm groot, en zo dichtbij! Ik vond het echt indrukwekkend. Stel je voor dat je door het Amsterdamse bos loopt, en opeens kom je deze beesten tegen! Ik dacht ook aan het mammoettijdperk dat nog maar zo kort achter ons ligt. Tienduizend jaar, wat is dat nou?

Vanochtend om zes uur liep ik de 25 meter tussen mijn huisje en de lounge toen ik achter me een trompetterend geluid hoorde. Het moment erna zie ik Bienvenue naar me zwaaien dat ik bij hem moet komen en stil moet zijn. Ik draai me om en zie een olifant op niet meer dan tien meter afstand. Al mijn haren staan recht overeind. Omdat ik mijn camera in de hand heb maak ik meteen foto's en een filmpje. Het arme beest is verstoten uit de kudde, en zoekt vaak het gezelschap van mensen. Bleek dat hij ook bij Rian was langsgegaan om uit de de waterslang te drinken. 

En morgenochtend ga ik echt op safari! 'En vision', zeggen de francofone Tsjadianen. En? hoe was het?

Heel bijzonder, samen met Bienvenu ging ik om 6 uur op pad in een grote landcruiser met drie omhoog lopende banken en een afdak.
We reden drie uur lang door een heel ander landschap met andere begroeiing. Ik hoorde ook veel over de bomen en struiken en hoe de inwoners ze gebruiken voor allerlei kwalen. Weer veel foto's gemaakt. Voor het eerst krokodillen en hun holen gezien, en buffels, en veel vogelsoorten waarvan ik de naam niet onthouden heb. Ze komen op de lijst van alle dieren die ik hier ontmoet heb, Albert!