Tinga kamp
Door: Margot
Blijf op de hoogte en volg Margot
13 Januari 2014 | Tsjaad, Zakouma
Stel je een zinderende, glooiende zandweg voor vol kuilen met aan weerszijden dorre bosschages. Hier en daar groene loofbomen van ongeveen tien meter hoogte, er groeien lianen tegenop waar de aapjes vrolijk in slingeren. Af en toe een waterplas, die in de loop van de maanden zal opdrogen. Het regenseizoen begint pas weer in juni. De temperatuur ligt boven de dertig graden, maar het voelt niet warm. In de zon is het natuurlijk heel heet, maar alles is overdekt, de kans op verbranden is gelukkig klein.
Uit het niets zie je vanuit het basiskamp Zakouma na 7 kilometer hobbelen ronde, lemen hutten verschijnen met rieten daken. Het zijn er misschien acht of tien, ze liggen verscholen en tientallen meters van elkaar. In het midden is het hoofdgebouw, gebouwd op palen. Je gaat met betonnen trappen omhoog en komt in een enorme ronde, roodbetegelde ruimte. Er is alleen een dak en geen muren. Er staan overal zitjes, en er is een bar en een winkeltje. Er liggen mooie tapijten op de vloer, en achter de bar hangen speren, kommen en leren attributen met versierde kralen. De pilaren en het plafond zijn versierd met rieten matten met kunstig design. Het uitzicht vanuit de lounge is op de een bosschage die een beetje aan de Morvan doet denken en op een rivierbedding, waar nu nog redelijk wat water in staat.
Ik slaap in een lemen hut vlakbij het restaurant en leef buiten mijn lesuren en een half uurtje internetten in het hoofdkantoor in dit kamp. Mijn hut heeft een grote slaapkamer, badkamer en WC. Echt luxe. Genoeg plek om al mijn spullen en materialen neer te leggen. De douche is koud, en haren wassen met zeep (shampoo vergeten!) is niet echt lekker. Slapen in een eenpersoonsbedje is ook niet mijn ding. Vannacht heb ik de klamboe teruggeslagen, er zaten toch al zoveel gaten in. Vanochtend zat ik onder de bulten, stom!
De bedoeling van Tinga kamp is dus dat toeristen op safari komen, en dat het park zichzelf op deze manier bedruipt. Heel vroeg 's ochtends en ook 's avonds en ' s nachts vertrekken ze . Uiteraard moet je dan nog geluk hebben om olifanten tegen te komen. Vroeger leefden er een miljoen olifanten in Tsjaad, nu door alle professionele poaching nog maar vijfhonderd in een park van 30.000 vierkante kilometer.
De eerste avond waren er acht Italiaanse toeristen. Ze zijn op een humanitaire missie en rijden elk jaar naar Tsjaad via Marokko, Mauretanië, Mali, Burkina Faso en Niger. Ze waren op 13 december vertrokken met vier vrachtwagens met zonnepanelen, allerlei specialistische machines, kleding, etc. Ze laten elk jaar hun auto's in N'djamena achter en vliegen terug.
Gisteravond arriveerden drie groepjes nieuwe mensen, ze hebben enorme camera's bij zich. Dit is luilekkerland voor natuurfotografen.
Het zijn Chinezen, Amerikanen, Zwitsers. Voor wie in wildlife geïnteresseerd is is dit waarschijnlijk één van de meest natuurlijke plekken in de wereld. Je kunt er alleen met een privé vliegtuigje komen, of twee dagen lang hobbelen over een zandweg. Geen bereik dus met de telefoon, geen postbode Annelies! Er is op het hoofdkantoor in Zakouma wel wifi via de satelliet en stroom op beide plekken via zonnepanelen.
Ik heb gisteren een uurtje met mijn camera in de aanslag gezeten. Een soort meditatie met gegarandeerd resultaat. Vanochtend zag ik op weg naar Zakouma antilopes, gazelles, en moeder met baby giraf, en een adelaar. Ook heb ik de lijst met vogels (373 soorten!), reptielen en zoogdieren in het park nu als pdf op mijn Ipad staan. Ben je geïnteresseerd, laat het maar weten.
Ps Morgen ga ik proberen foto's te downloaden
Uit het niets zie je vanuit het basiskamp Zakouma na 7 kilometer hobbelen ronde, lemen hutten verschijnen met rieten daken. Het zijn er misschien acht of tien, ze liggen verscholen en tientallen meters van elkaar. In het midden is het hoofdgebouw, gebouwd op palen. Je gaat met betonnen trappen omhoog en komt in een enorme ronde, roodbetegelde ruimte. Er is alleen een dak en geen muren. Er staan overal zitjes, en er is een bar en een winkeltje. Er liggen mooie tapijten op de vloer, en achter de bar hangen speren, kommen en leren attributen met versierde kralen. De pilaren en het plafond zijn versierd met rieten matten met kunstig design. Het uitzicht vanuit de lounge is op de een bosschage die een beetje aan de Morvan doet denken en op een rivierbedding, waar nu nog redelijk wat water in staat.
Ik slaap in een lemen hut vlakbij het restaurant en leef buiten mijn lesuren en een half uurtje internetten in het hoofdkantoor in dit kamp. Mijn hut heeft een grote slaapkamer, badkamer en WC. Echt luxe. Genoeg plek om al mijn spullen en materialen neer te leggen. De douche is koud, en haren wassen met zeep (shampoo vergeten!) is niet echt lekker. Slapen in een eenpersoonsbedje is ook niet mijn ding. Vannacht heb ik de klamboe teruggeslagen, er zaten toch al zoveel gaten in. Vanochtend zat ik onder de bulten, stom!
De bedoeling van Tinga kamp is dus dat toeristen op safari komen, en dat het park zichzelf op deze manier bedruipt. Heel vroeg 's ochtends en ook 's avonds en ' s nachts vertrekken ze . Uiteraard moet je dan nog geluk hebben om olifanten tegen te komen. Vroeger leefden er een miljoen olifanten in Tsjaad, nu door alle professionele poaching nog maar vijfhonderd in een park van 30.000 vierkante kilometer.
De eerste avond waren er acht Italiaanse toeristen. Ze zijn op een humanitaire missie en rijden elk jaar naar Tsjaad via Marokko, Mauretanië, Mali, Burkina Faso en Niger. Ze waren op 13 december vertrokken met vier vrachtwagens met zonnepanelen, allerlei specialistische machines, kleding, etc. Ze laten elk jaar hun auto's in N'djamena achter en vliegen terug.
Gisteravond arriveerden drie groepjes nieuwe mensen, ze hebben enorme camera's bij zich. Dit is luilekkerland voor natuurfotografen.
Het zijn Chinezen, Amerikanen, Zwitsers. Voor wie in wildlife geïnteresseerd is is dit waarschijnlijk één van de meest natuurlijke plekken in de wereld. Je kunt er alleen met een privé vliegtuigje komen, of twee dagen lang hobbelen over een zandweg. Geen bereik dus met de telefoon, geen postbode Annelies! Er is op het hoofdkantoor in Zakouma wel wifi via de satelliet en stroom op beide plekken via zonnepanelen.
Ik heb gisteren een uurtje met mijn camera in de aanslag gezeten. Een soort meditatie met gegarandeerd resultaat. Vanochtend zag ik op weg naar Zakouma antilopes, gazelles, en moeder met baby giraf, en een adelaar. Ook heb ik de lijst met vogels (373 soorten!), reptielen en zoogdieren in het park nu als pdf op mijn Ipad staan. Ben je geïnteresseerd, laat het maar weten.
Ps Morgen ga ik proberen foto's te downloaden
-
13 Januari 2014 - 15:38
Annelies:
Wat schrijf je vaak, boeiend en uitgebreid. Leuk hoor om zo op de hoogte te blijven. Behalve met de locale bevolking, heb je dus ook nog contact met bijzondere Europeanen die of natuurliefhebbers zijn en/of idealisten. Prikkels genoeg om je geen moment te hoeven vervelen lijkt mij. Alleen die muggen. Dat is balen. Zit je tussen de wilde dieren, zijn het toch weer die bekende kleintjes die je t meeste last bezorgen. Bizar. Sterkte in de muggensteken en liefs, Annelies -
13 Januari 2014 - 15:38
Annelies:
Wat schrijf je vaak, boeiend en uitgebreid. Leuk hoor om zo op de hoogte te blijven. Behalve met de locale bevolking, heb je dus ook nog contact met bijzondere Europeanen die of natuurliefhebbers zijn en/of idealisten. Prikkels genoeg om je geen moment te hoeven vervelen lijkt mij. Alleen die muggen. Dat is balen. Zit je tussen de wilde dieren, zijn het toch weer die bekende kleintjes die je t meeste last bezorgen. Bizar. Sterkte in de muggensteken en liefs, Annelies -
13 Januari 2014 - 17:12
Joost:
Prachtig Margot, je verhalen, ik zie het allemaal loud and clear voor me, thanks a million!
Blijf werken aan de muggen, het hoort bij je dageljikse klussen.
Go well, xxx -
13 Januari 2014 - 21:09
Rosina:
Wat doe je geweldig verslag van alles wat je meemaakt. Uitgebreid en levendig beschreven. Ik kijk al bijna elke dag uit naar wat je nu weer hebt meegemaakt. En dan ook nog lesgeven. Petje af. Ik hoop dat de muggen wennen (heb ik wel eens gehoord) en dat je er dan geen last meer van hebt. Liefs, Rosina
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
